Θοδωρής Χονδρόγιαννος - Δημήτρης Μιχαλάκης | https://insidestory.gr/
«Άντε ρε μαλάκα από εδώ», λέει η Μαρία σε έναν τοξικομανή που βρίσκεται στο διπλανό παγκάκι. «Ένα τσιγάρο σου ζήτησα ρε πούστη. Πολλά σου ζήτησα;», συμπληρώνει χωρίς να τον κοιτάξει. Περνούν μερικά δευτερόλεπτα και γυρίζοντας το κεφάλι της προς εμένα, ρωτάει σε πιο ήρεμο ύφος: «Μήπως έχεις τσιγάρο ρε φίλε;».
Λίγα λεπτά αργότερα και κάμποσα μέτρα παρακάτω η Μαρία προσπαθεί να ανάψει το τσιγάρο που βρήκε έχοντας γείρει έντονα το σώμα της προς τα εμπρός. «Μην είσαι πολύ κοντά μου γιατί βρωμάω», μου λέει. «Αυτή η σίσα με έχει σαπίσει, σαν πτώμα είμαι». Καθώς μιλάει, τοξικομανείς ρίχνουν λοξές ματιές προς το μέρος που καθόμαστε. Είμαστε στα σκαλιά κάτω από το άγαλμα του Κωνσταντίνου, στο Πεδίο του Άρεως, ένα μικρό σύμπαν που κρύβει από ιστορίες τοξικομανών έως ψωνιστήρι ανθρώπων κάθε ηλικίας.
Η Μαρία ζει στο δρόμο, τις περισσότερες φορές περνάει τα βράδια της σε κάποιο παγκάκι του Πεδίου του Άρεως. Η επαιτεία και ο αγοραίος έρωτας της εξασφαλίζουν το φαγητό και τη δόση της. «Δεν μπορώ να βρω αλλιώς λεφτά. Ζητιανεύω στο δρόμο και πάω με όποιον βρω για δύο και τρία ευρώ. Κόσμος έρχεται το βράδυ στο πάρκο για να πηδήξει. Μας εκμεταλλεύονται, ξέρουν ότι έχουμε ανάγκη τα λεφτά. Το κάνουμε όπου να 'ναι».
Διαβάστε περισσότερα »«Άντε ρε μαλάκα από εδώ», λέει η Μαρία σε έναν τοξικομανή που βρίσκεται στο διπλανό παγκάκι. «Ένα τσιγάρο σου ζήτησα ρε πούστη. Πολλά σου ζήτησα;», συμπληρώνει χωρίς να τον κοιτάξει. Περνούν μερικά δευτερόλεπτα και γυρίζοντας το κεφάλι της προς εμένα, ρωτάει σε πιο ήρεμο ύφος: «Μήπως έχεις τσιγάρο ρε φίλε;».
Λίγα λεπτά αργότερα και κάμποσα μέτρα παρακάτω η Μαρία προσπαθεί να ανάψει το τσιγάρο που βρήκε έχοντας γείρει έντονα το σώμα της προς τα εμπρός. «Μην είσαι πολύ κοντά μου γιατί βρωμάω», μου λέει. «Αυτή η σίσα με έχει σαπίσει, σαν πτώμα είμαι». Καθώς μιλάει, τοξικομανείς ρίχνουν λοξές ματιές προς το μέρος που καθόμαστε. Είμαστε στα σκαλιά κάτω από το άγαλμα του Κωνσταντίνου, στο Πεδίο του Άρεως, ένα μικρό σύμπαν που κρύβει από ιστορίες τοξικομανών έως ψωνιστήρι ανθρώπων κάθε ηλικίας.
Η Μαρία ζει στο δρόμο, τις περισσότερες φορές περνάει τα βράδια της σε κάποιο παγκάκι του Πεδίου του Άρεως. Η επαιτεία και ο αγοραίος έρωτας της εξασφαλίζουν το φαγητό και τη δόση της. «Δεν μπορώ να βρω αλλιώς λεφτά. Ζητιανεύω στο δρόμο και πάω με όποιον βρω για δύο και τρία ευρώ. Κόσμος έρχεται το βράδυ στο πάρκο για να πηδήξει. Μας εκμεταλλεύονται, ξέρουν ότι έχουμε ανάγκη τα λεφτά. Το κάνουμε όπου να 'ναι».
from ΠΡΕΖΑ TV © http://ift.tt/2aM11FR
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου